ေႏွာင္းပိုင္းဗုဒၶဘာသာျဖစ္တ
သာမာန္လူေတြလုပ္တာကိုင္တာေတ
တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေတြကကိုပဲ ဘုရားတစ္ဆူအေနနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ခန္႔မွန္းထားသလို၊ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
တစ္ေန႔တာရဲ့အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ
အခါတစ္ပါးမွာလည္း အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေတာထဲကိုၾကြၿပီး
ေန႔ခင္းပိုင္းခဏအနားယူဖို႔ အရွင္အာနႏၵာကို ဖ်ာယူခဲ့ဖို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။
(D-11-102) ဘုရားရွင္ဟာ တစ္ေန႔တစ္ၾကိမ္ပဲ ဆြမ္းဘုန္းေပးတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္
ဆြမ္းခံထြက္ၿပီး ပင့္ဖိတ္္သူမ်ားရဲ့အလွဴကိုလ
ည္း လက္ခံပါတယ္။ သတိအမွတ္နဲ႔ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီး ၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း လက္ေတာ္၊ သပိတ္ေတာ္တို႔ကို ေဆးေၾကာေတာ္မူတယ္။( M-11-138-139)
သာမာန္လူေတြလိုပါပဲ ဘုရားရွင္ရဲ့ကိုယ္ခႏၶာဟာ ညစ္ေထးတတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္
ေရသပၸါယ္ေတာ္မူရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေရသပၸါယ္အၿပီး အေပၚပုိင္းကိုယ္ခႏၶာ
ေနစာလႈံတယ္ဆိုတာ စာေပမွာေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ (M-1-161)
မစားခင္ေရခ်ဳိးတဲ့အက်င့္ဟာ အိႏၵိယရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈပါ။ ဒါေၾကာင့္
ဆြမ္းဘုန္းမေပးမီမွာ ဘုရားရွင္ ေရသပၸါယ္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။
ဆြမ္းဘုန္းေပးအၿပီးမွာတစ္ခါ
တစ္ရံက်ိန္းစက္ေတာ္မူတတ္ပါတ
နစာလႈံတတ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။(S-V-216)
ဘုရားရွင္ဟာ အရွင္ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို သတၱဝါေတြအတြက္ပဲ ေပးထားတာမ်ားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေနလိုေတာ္မူတယ္ဆိုတာလည္း
ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ အဲသလိုအခါမ်ဳိးမွာ အရွင္ျမတ္ကို မေႏွာက္ယွက္ဖို႔
အလုပ္အေကၽြးရဟန္းကို မွာၾကားထားတတ္ပါတယ္။ (D-1-151)
တစ္ခါတစ္ရံ မည္သူ႔ကိုမွ
အသိမေပးဘဲ တစ္ပါးတည္း တစ္ေနရာရာကိုလည္း ၾကြသြားေတာ္မူတတ္ျပန္တယ္။(S
တစ္ခါတစ္ခါ ညေနပိုင္းေတြမွာဆိုရင္ ဂီလာနရဟန္းေတာ္ေတြဆီၾကြသြား
ၿပီး
ကူညီတာ၊ ႏွစ္သိမ့္အားေပးတာေတြလည္း လုပ္ေတာ္မူတတ္တယ္။
အဲသလိုပါပဲ
ညခ်မ္းေတြမွာဆုိ ေအးေအးေဆးေဆး စႀကၤ ံလည္းၾကြေတာ္မူတတ္တယ္။ က်န္းမာေရး
ေျခေညာင္းလက္ဆန္႔သေဘာမ်ိဳးပ
အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါေတြမွာဆိုရ
တစ္္ညမွာ ဘုရားရွင္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ က်ိန္းစက္ေတာ္မူသလဲဆိုတာနဲ႔
ပတ္သက္လို႔ တိတိက်က် မူရင္းမွတ္တမ္း မေတြ႔ရပါဘူး။ ပိဋကတ္သံုးပံုအရ ညပိုင္းအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ
ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိ
စဥ္မွာ သာမာန္လူေတြလုပ္တတ္တဲ့ အခ်ိဳ႕အေသးအဖြဲေလးေတြကို ဘုရားရွင္လည္း လုပ္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ဥပမာအား
ဝိနယပိဋကတ္မွာေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕လူသားဆန္မႈနဲ႔ပ
တ္သက္ၿပီး ၿပံဳးရယ္ခ်င္စရာ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခု ေတြ႔ရပါတယ္။
အခါတစ္ပါးမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ဟာ တရားေဟာေတာ္မူစဥ္ ႏွာေခ်ေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေတာ့ တရားနာပရိသတ္ႀကီးတစ္ခုလံုးက
“ စီရံ ဇီဝ” သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစလို႔
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အံ့ဘနန္းျဖစ္မႈ၊
တန္ခိုးအရွိန္အေစာ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီးၾကည့္တတ္ၾကတယ္။ မိရိုးဖလာ
ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတြက တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ အရပ္ေတာ္ဟာ (၅) မီတာ
ရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္တတ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျမျပင္မွာမၾကြပဲ
ငွက္ေတြလိုေကာင္းကင္မွာပဲ စ်ာန္နဲ႔အၿမဲၾကြတယ္လို႔ ယံုၾကည္တတ္ၾကတယ္။
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္တစ္ခုခုလိုအပ္
တိုင္း
နတ္သား၊ နတ္သမီးေတြက ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ ေရသပၸါယ္ဖို႔ေတာင္
မလိုဘူး။ အရွင္ရဲ့ အေရေတာ္၊ အသားေတာ္ဟာ ႏူးည့့့ံေခ်ာေမြ႔လြန္းေတာ့
ဖုန္တင္လို႔ေတာင္ မရလို႔တဲ့။
ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ပံုေတာ္ေတြအားလ
ဘုရားရွင္ဟာ အလြန္ထူးကဲျမင့္ျမတ္တဲ့ အတုမရွိပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီးဆို
တာ မွန္ပါတယ္။ အံံ့ဖြယ္တန္ခိုးေတာ္ေတြရွိတ
အမႊမ္းတင္တာေတြမ်ားေတာ့ ဘုရားကလူေတြနဲ႔ ပိုေဝးေဝးသြားၿပီး နတ္ေတြနဲ႔
ပိုနီးသြားတယ္။ လူေတြအတြက္ အားတက္စရာ မေကာင္းလွဘူး။ ဒါကို
မဟာယာနလုပ္ခ်လိုက္ပံုက ဘုရားရွင္ဟာ သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ္ပဲေနသြားတယ္ဆ
ပိဋကတ္ေတာ္စစ္စစ္က မွတ္တမ္းရက္ေကာ့ေတြကိုၾကည့္
ေတာ့မွ
ဘုရားဟာ အတုမရွိဂုဏ္ရည္ေတြကလြဲရင္ သာမာန္သူလိုငါလိုပဲ ေနျပသြားတယ္ဆိုတာ
ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲက ဘုရားက လူနဲ႔ပိုနီးတယ္။
ေႏွာင္းပိုင္းဗုဒၶဘာသာစာေပက
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=295987637175100&set=a.272573256183205.60408.128756803898185&type=1&theaterBlog မေရးၿဖစ္ေတာ့ FB က Link ကိုပဲ ၿပန္ Share လိုက့္တာပါ။
မူရင္း စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ( S.N. Dhammika ) ကပဲ က်မ္းၫႊန္း အခိုင္အမာ ေတြနဲ႔ ေရးပါတယ္။ က်မ္းၫႊန္း ေတြက လန္ဒန္ P.T.S ရဲ႕ ဘာသာျပန္ စာမ်က္ႏွာေတြပါ။ က်မ္းၫႊန္းေတြေၾကာင္႔ မ်က္ေစ႔ ေနာက္သူ ရိွေကာင္း ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ခ်န္ထားခဲ႔ရန္ မသင္႔သည္႔ အတြက္ ( မ်က္ေစ႔) ေနာက္ခဲ႔ေသာ္ ေတာင္းပန္ပါ၏။
(သီဟနာဒ )