Myanmar Times က ၿပည္တြင္းသတင္း တစ္ပုဒ္ပါ အဲ့လိုသတင္းေတြ ဖတ္ခြင့္ရလို႔ Myanmar Times မိသားစုဝင္ေတြကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးႏွင့္ ကေလးငယ္တိုင္း စာသင္ၾကားခြင့္ ရေရးတြင္ အေရးပါသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းမ်ား
ရဲလင္းထြဋ္
အတြဲ ၂၇ ၊ အမွတ္ ၅၂၉ ( ၅ - ၁၁ ၊ ၈ ၊ ၂၀၁၁)
အတြဲ ၂၇ ၊ အမွတ္ ၅၂၉ ( ၅ - ၁၁ ၊ ၈ ၊ ၂၀၁၁)
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာကေလးငယ္မ်ား။
ဓာတ္ပံု-ရဲလင္းထြဋ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ငါးႏွစ္ျပည့္ၿပီး ေက်ာင္းအပ္ႏွံသည့္ဦးေရ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း သို႔ေရာက္ရွိရန္ေမွ်ာ္မွန္း ထားၿပီး မူလတန္းၿပီးဆံုးသည့္ ေက်ာင္းသားဦးေရမွာ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ေရာက္ရွိရမည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းခ်မွတ္ထားေၾကာင္း ပညာေရး တကၠသိုလ္ အၿငိမ္းစား ဒုတိယပါေမာကၡ ခ်ဳပ္ ဦးမ်ဳိးတင့္က ေျပာသည္။
"ျမန္မာျပည္ မွာ ေက်းလက္ေတာရြာ ေပါင္း ေျခာက္ေသာင္းခြဲရွိတယ္။ ပ်မ္းမွ် ရြာငါးရြာမွာ အစိုးရေက်ာင္းတစ္ ေက်ာင္းႏႈန္း ရွိတယ္။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလး ၁၆ ရာခိုင္ႏႈန္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ေက်ာင္းေတြကို ေရာက္တယ္။ အဲေတာ့ စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးကို ကာကြယ္ ႏိုင္တဲ့ တစ္ခုေသာနည္းလမ္းက ဘက (ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္း) ေက်ာင္း ေတြပဲျဖစ္တယ္"ဟု ၎ကေျပာသည္။
"ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ မူလတန္းၿပီးဆံုး သည့္တိုင္ေအာင္ ေက်ာင္းတက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားဦးေရ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ရင္ ခ်မ္းသာတဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္။ ယူနီဆက္ဖ္ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ၂၀၀၆-၀၇ ေလာက္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မူလတန္း ကေလးေတြရဲ႕ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ စီးပြားေရးအခက္အခဲ ေၾကာင့္ ေလးတန္းမၿပီးခင္ ေက်ာင္းထြက္ ရတယ္လို႔ဆိုတယ္။ တစ္သန္းနဲ႔ ႏွစ္သန္း ၾကားက ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ဘူးလို႔ သိရတယ္"ဟု ဦးမ်ဳိးတင့္က ေျပာသည္။
ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း ၂,၅၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ ရွိၿပီး အဆုိပါေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္း သူေက်ာင္း သား ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ ပညာ သင္ၾကားေနေၾကာင္း၊ အဆိုပါေက်ာင္း မ်ားကို သင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ ေထာက္ပံ့ ကူညီမႈမ်ားျပဳေနေသာ အစိုးရမဟုတ္ သည့္ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕မ်ားမွ သိရသည္။
"ဒီအေျခအေနဟာ တိုးတက္လာတဲ့ အေျခအေနလို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကစၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ ဘကေက်ာင္းေတြ မွတ္ပံု တင္စရာ မလိုဘဲ စဖြင့္ခြင့္ျပန္ေပးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္း သားတစ္ေယာက္ရွိရွိ ႏွစ္ေယာက္ရွိရွိ သင္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး စခဲ့တယ္္"ဟု မႏၲေလးတိုင္း ေဒသႀကီးရွိ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္း အုပ္ဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ၾကားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ားသည္ ၁၀၄၄ ခုႏွစ္ ပုဂံေခတ္မွ စတင္ခဲ့သည္။ ေခတ္အဆက္ ဆက္ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားခဲ့သည့္ သင္ၾကား ေရးစနစ္မ်ားအရ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ ျပန္႔ပြားေရးဆိုင္ရာ၊ ေလာကဓာတ္ဆိုင္ ရာႏွင့္ အ႒ာရသ ၁၈ ရပ္တို႔ကို သင္ၾကား ေပးခဲ့ၾကၿပီး မင္းညီမင္းသား၊ ရွင္ဘုရင္ ေလာင္းလ်ာႏွင့္ သာမန္လူတန္းစား အလႊာအသီးသီးတို႔ တက္ေရာက္ ပညာ သင္ယူခဲ့ရာေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သင္ၾကားသည့္ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းမ်ားႏွင့္ သင္ၾကားမႈစနစ္မ်ားသည္ ေခတ္ အလိုက္ ေျပာင္း လဲရန္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လာၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုး မဟာ၀န္ရွင္ေတာ္မင္းႀကီး ဆာအာသာဖယ္ယာက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားမွာ ပရိ၀ုဏ္ သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ေနရာက်ယ္ျပန္႔ျခင္း၊ အေဆာက္အအံု မ်ားျပားျခင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေက်ာင္းရိပ္ ကန္ရိပ္ ဆိတ္ၿငိမ္သာယာျခင္းႏွင့္ ျပည္စံု၍ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဩဇာတိကၠမ ႀကီးမားျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ပညာသင္ၾကား ေရးတြင္ ကေလးသူငယ္ မ်ား အေရး၊ အဖတ္အတြက္ တတ္ ေျမာက္႐ံုမက ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဆံုးမဩ၀ါဒမ်ားေၾကာင့္ လိမၼာ ယဥ္ေက်းျခင္း၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ျခင္း စသည္တို႔ကို ေတြ႕ရေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ဘာသာပညာသင္ၾကား ေရးအတြက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား အား လိုအပ္ရာ စာအုပ္မ်ားကို လႉဒါန္း၍ ေလာကီေရးရာအတြက္လည္း အသံုး၀င္ မည့္ သင္ခန္းစာမ်ားကိုပါ သင္ၾကားေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားသင့္ေၾကာင္းျဖင့္ ၁၈၆၃-၆၄ ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယျပည္ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ထံသို႔ တိုင္းရင္း သားဘာသာျပန္႔ပြားေရး အစီအစဥ္တစ္ရပ္ကို တင္ျပခဲ့ဖူးေၾကာင္း ဦးသန္းထြတ္ (ပါေမာကၡ၊ ၿငိမ္း၊ ပညာေရးတကၠသိုလ္)၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာေရး သမိုင္း စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အတူ ယေန႔အခ်ိန္၌ JICA မွ Child Centred Approach(CCA) ကေလးဗဟိုျပဳသင္ၾကားမႈကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ မိတ္ဆက္ ခဲ့ရာ ၿမိဳ႕နယ္ ေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ရွိသည့္အနက္ ၆၇ ၿမိဳ႕နယ္၌ သင္ၾကားမႈပံုစံအား သင္တန္း ပို႔ခ်ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိအစိုးရ မူလတန္းေက်ာင္း ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းတြင္ ယင္းပံုစံျဖင့္သင္ၾကားႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းထားရာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး သင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ လည္း အဆိုပါနည္းစနစ္ျဖင့္ စတင္ သင္ၾကားေနၾကၿပီျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာ ေရးေက်ာင္းမ်ားမွာ ဆရာဆရာမအခက္ အခဲႏွင့္ ဘ႑ာေငြအခက္အခဲမ်ားရွိေန ဆဲျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ေက်ာင္းအမ်ားစုသည္ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္မ်ား၏ န၀ကမၼ အလႉေငြ မ်ားျဖင့္ ရပ္တည္ၾကရသည့္အတြက္၊ ဆရာမ်ား ေက်ာင္း လခ၊ ေက်ာင္းသံုးဖတ္ စာအုပ္စသည့္ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း မ်ား လံုေလာက္မႈနည္းပါးၾကသည္။
"ဒီမွာ အစိုးရခန္႔တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမက မရွိသေလာက္ နည္းတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္ပဲ ရွိမယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရး ေက်ာင္းေတြမွာ သူငယ္တန္းကေန ရွစ္ တန္းအထိ ထားခြင့္ရွိတယ္။ ကုိးတန္း ၁၀ တန္းအထိ ထားခြင့္ရွိတဲ့ေက်ာင္းက ငါးေက်ာင္းထက္ မပိုဘူး။ အဲဒါကလည္း တရား၀င္ေပးထားတာမဟုတ္ဘူး။ နား လည္မႈနဲ႔ေပးထားတာ" ဟု ပန္းတစ္ပြင့္ေတာင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းတြင္ သင္ၾကားေနေသာ ပညာ့မ်က္လံုး ဆရာမ်ားအဖြဲ႕မွ ဆရာဦးဆန္းထူးက ေျပာသည္။
"ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ အင္န္ဂ်ီအိုေတြ၊ တျခားဘာအဖြဲ႕အစည္းကမွ ပံ့ပိုးတဲ့ ဘာေငြေၾကးမွမရွိေသးဘူး။ အဲေတာ့ ေက်ာင္းသား ၁,၅၀၀ ေလာက္ ျဖစ္လာရင္ သူတို႔ေတြကို ေနာက္မ်ဳိးဆက္အတြက္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို တစ္လ က်ပ္ ၁,၀၀၀ ေလာက္ထည့္ဖို႔ တိုက္တြန္း မယ္။ အဲဒီမွာ ေက်ာင္းသား ၁,၀၀၀ ေလာက္ကထည့္ရင္ တစ္လကို က်ပ္ ၁၀ သိန္းရရင္ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ကို ဘ႑ာေငြအေနနဲ႔သြားမယ္။ စာသင္ခြင့္ ျပဳထားတဲ့ ေက်ာင္းဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အတြက္ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို သံုးမယ္။ က်န္ တဲ့ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ဆရာေတြနဲ႕ သင္ၾကားေရးထဲမွာ သံုးမယ္။ ကေလး တစ္ေယာက္အတြက္ စာသင္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ လံုးစာကို က်ပ္ ၁၆,၂၀၀ ေလာက္က် တယ္" ဟု ၎က ေျပာသည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီးရွိ ဘကသင္ ေက်ာင္း ပဓာနနာယက ဆရာေတာ္က "သင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ နည္းလမ္းေတြ၊ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းေတြကို အစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းေတြကလာၿပီး သင္တန္းပို႔ခ်ေပး၊ ေထာက္ပံ့ေပးတာ ေတြ ရွိတယ္"ဟု မိန္႔ၾကားသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ မဂၤလာဒံု ၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊႏွင္းဆီရပ္ကြက္၊ ေရႊျပည္စိုး ေက်ာင္းတိုက္၊ ပဓာနနာယက ဆရာေတာ္ေဒါက္တာ အရွင္ ပညာနႏၵ (ျမင္းျခံ) ဓမၼာ စရိယ-B.A, M.A, Ph-D (INDIA) က "ေက်ာင္းတိုက္တည္ေထာင္တာ သံုးႏွစ္ရွိၿပီ။ ပညာဒါနျပဳလုိတဲ့ ဆႏၵျပဳ လိုေသာ ဆႏၵရွိတဲ့အတြက္ ျပဳလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးပၪၥင္းတို႔မွာ ျပည့္စံုေနလို႔ ပိုေနလို႔ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ပုထုဇဥ္တို႔သည္ ေလာဘ လူသားျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည့္စံုမွ လုပ္ရမယ္လို႔ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မျပည့္စံုပါဘူး။ "ဒါေၾကာင့္ ဦးပၪၥင္းတို႔ကိုယ္တိုင္ ပညာ သင္ၾကားခဲ့ရေတာ့ အခက္အခဲေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအခက္အခဲေတြကို ငါဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မလဲလို႔ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ နီးစပ္တဲ့ ဒကာဒကာမ ေတြကတစ္ဆင့္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ အခက္အခဲေတြၾကားက လုပ္တာျဖစ္ ပါတယ္"ဟုမိန္႔ၾကားသည္။
No comments:
Post a Comment