12th Oct 2010
11:27pm
ၿခေသၤနဲ႔ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက့္ေတာ့
ဘယ္သူမွလူမိုက္မမည္။
မိုးေတြကိုတိုးတိုးကေလးရြာရအံုးမွာေပါ့ေလ
ပန္းရနံေတြကလည္းခပ္ၿမင့္ၿမင့္ကေနပ်ံသန္း
ငါနဲ႔ ငါ့ဖိနပ္ေလး
သီခ်င္းမဆိုေတာ့ဘဲဟိုးအေ၀းကိုေငးခဲ့ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္
ကိုယ္နဲ႔မေတာ္တဲ့ ဖိနပ္ကိုစီးၿပီး
လမ္းအၾကီးၾကီးမွာ ေလွ်ာက္မိေနခ်ိန္ေပါ့။
ဒီေန႔ တာရာမင္းေ၀ စာေတြ ဖတ္ၿဖစ္ရင္း ခံစားခ်က္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္လို ၿပန္ေရးမိတာပါ။
ဒီႏွစ္ရက္ေနမေကာင္းလို႔ အေဆာင္မွာနားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္မွန္သြားတယ္။
စိတ္ပူေနတဲ့အိမ္က မိသားစုကိုလဲ ေက်းဇူးတင္မိတယ္ တစ္ေယာက္ေသာသူကို ေမွ်ာ္ေနမိတဲ့
ကိုယ့္ကိုလဲၾကိမ္ဆဲေနမိတယ္ေလ ဒီေလာက္ေတာင္မိသားစုက ဂရုစိုက္ေနတာေတာင္
ကိုယ္ဘာၿဖစ္ေနတာလဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူးေလ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ေတာ့ကိုယ္ အနည္ထိုင္သြားမွာပါေနာ္
၂၀၁၃ ကိုယ္အိမ္ၿပန္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါၿပီ ဒီအခ်ိန္တြင္းမွာကိုယ္ ဂရုစိုက္သြားမွာပါ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းဆိုတာကို
အိမ္မက္တစ္ခုလိုပဲ မွတ္ယူထားလိုက္ပါမယ္ အိမ္မက္ဆိုတာႏိုးလာရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာပဲေလ
တစ္ခါတစ္ခါ ၿဖစ္ခ်င္တာထက္ ၿဖစ္သင့္တာကို ပိုဦးစားေေပးသင့္တယ္ေလ။
No comments:
Post a Comment